W całej długiej liście odmian fuksji tylko garść pasuje do kategorii triphylla. Są to hybrydy, zapoczątkowane w latach 1904-1906 przez niemieckiego ogrodnika Carla Bonstedt'a i wywodzące się pierwotnie z krzyżowania F. boliviana, F. fulgens i F. splendens - zawsze z F. triphylla jako jednym z rodziców (dla przypomnienia: F.triphylla była pierwszą fuksją odkrytą przez Charls'a Plumier).
Kwiaty mieszańców triphylla uformowują się w kiściach na końcu każdej gałęzi i kwitną w gronach skierowanych w dół łodygi. Kwiaty są długie i cienkie, głównie w kształcie rurki, z małą tylko wyróżniającą się spódniczką listka kielicha i małą koroną pod spodem. Czerwienie i pomarańcze dominują, choć w roku 1987 E. Goulding z Anglii dokonał niemożliwego i wprowadził odmianę "Our Ted" - białego mieszańca triphylla! Prawdziwy triphylla musi mieć końcowe grona kwiatów a jego liście są miękkie, prawie aksamitne - często ciemno zielone, z kolorem purpurowym albo czerwonym zabarwieniem na spodzie i w żyłkach liści.
Mieszańce triphylla tolerują gorąco, ale za to są bardziej wrażliwe na niskie temperatury. Powinny zawsze zostać włączone do ogrodu fuksji. W szklarni mieszańce triphylla mogą kwitnąć cały rok. Przyniesione do domu w dowolnym okresie mogą służyć jako rośliny na specjalne okazje.