Foto: Manfred Kretz - ze stron:
www.gardensnorth.com
wykonane w Meksyku w 2004 roku.
|
Fuchsia decidua
Sekcja Ellobium
Pierwszy opis: Standley,
opublikowany w: Field Museum of Natural History, Botanical Series, IV:248, Chicago 1929
Występowanie : Meksyk.
Rzadkie krzewy i epifity w wilgotnych, dębowo-sosnowych i wiecznie zielonych lasach mglistych w górach Sierra Madre Occidental (Zachodnie Sierra Madre) od Jalisco do Oaxaca.
Wys. występowania: ok. 2500 m.n.p.m.
Pokrój: krzew o wysokości od 0,5 m do 2 m,
naziemny - rosnący w szczelinach skalnych,
albo
epifityczny - na drzewach na wysokości do 10 m ponad ziemią,
z mięsistymi bulwiastymi kłączami o grubości 2-4 cm i rozłogowymi bocznymi pędami. Młode gałązki o długości 5-15 cm i grubości 3-6 mm, w przekroju lekko czterokanciaste, o gładkiej, pozbawionej włosków lub meszku powierzchni; starsze gałęzie o długości od 0,5 do ok. 3 m i grubości 6-20 mm, z bardzo luźno łuszczącą się, miedziano-brązową korą.
|
Liście: naprzeciwległe, o powierzchni przypominającej papier, eliptyczne do jajowato - sercowatych, klinowate do sercowatych u podstawy, zaostrzone do ostrego w wierzchołku, o długości 9-17 cm i szerokości 5-8 cm, rzadko z nieznaczną, sztywną "szczecinką" na górnej powierzchni, gładki, bez "szczecinki" pod spodem; brzeg blaszki od niemal równobrzegiego do drobnoząbkowanego; sezonowy: krzew bezlistny w porze suchej, liściasty w porze deszczowej: czerwiec - listopad; ogonek liściowy od gładkiego do lekko szczeciniastego, o długości 3-5 cm; przylistki trójkątne, 1-1,5 mm długie i ok. 0,5 mm szerokie, odpadające z czasem.
Kwiaty: liczne w zwartych, bocznych wiechach z pędami wyrastającymi z węzłów starszych łodyg, opadające, oś kwiatostanu o długości 2-6 cm, kwitnienie w okresie bezlistnym krzewu (grudzień - maj), szypułki drobne, gładkie, o długości 6-11 mm, do 15 mm przy owocach, rurka kwiatowa wąska, lejkowata, 30-48 mm długa, 1,5-3,5 mm szeroka u podstawy, następnie nieznacznie zwężająca się ponad nektarnikiem i potem stopniowo poszerzająca się powyżej, aż do 5-9 mm szerokości przy krawędzi, na zewnątrz gładka do rzadko szczeciniastej, wewnątrz gładka, działki kielicha wydłużone, lancetowate, o długości 8-13 mm i szerokości 3-6 mm, wierzchołek zaokrąglony, kwiaty od zamkniętych do w pełni otwartych, rurka i działki kielicha od cynobrowych do czerwono-różowych, płatki korony czerwone, mięsiste, owalne do nerkowatych, 1,5-3,5 mm długie, 1,5-4 mm szerokie, prosty, żółta nitka pręcika o długości 10-17 mm, główka pręcika o długości 1,5-3mm i szerokości 1-2 mm, szyjka słupka smukła o długości 55-66 mm, znamię zielone, małe, o długości 1-1,5 mm i ok. 1 mm grubości.
Fuchsia decidua
Zdjęcie ze stron FRI - http://www.fri.uwclub.net; Fotograf: Manfred Kretz, Meksyk 2004
Owoce: elipsoidalne jagody, o długości 8-12 mm i grubości 4-6 mm, gładkie, w kolorze zielonkawo-purpurowym.
Nasiona: nasiona 1,5-2 mm długości i 0,5-1.0 mm grubości, jajowate w zarysie.
Chromosomy: liczba chromosomów w gametach
n = 11.
Nazwa: oznacza fuksję zrzucającą liście pod koniec sezonu wegetacyjnego.
Z łacińskiego 'deciduus' - skłonny do opadania; 'decid(ere)' - spadać, na dół
Fuchsia decidua - A. - bulwiaste kłącze, B.- liscie, C.- kwiatostan, D.- kwiat (plus przekrój pionowy), E.- pręcik, F.- nektarnik
Bardzo rzadka fuksja. Przez wiele lat uważana za zaginioną. Nie znajdowano egzemplarzy od lat 20-tych XX w. Ostatnie egzemplarze w uprawach występowały prawdopodobnie do początku lat 50-tych XX w. W lutym 2001 roku została przypadkowo ponownie odnaleziona przez Jürgena Lautnera (ze Starego Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu w Getyndze) w Meksyku w górach Sierra Madre Occidental .
Uprawa tej fuksji jest stosunkowo łatwa a obecnie jest ona także dostępna w sprzedaży prowadzonej przez czołowych hodowców europejskich.
 
Fuchsia decidua uprawiana w płytkiej doniczce. Faza bezlistnego kwitnięcia.
Zdjęcie ze stron FRI - http://www.fri.uwclub.net; Uprawa i foto: Arthur Tickner
|
|
